Wzbogacony uran nie z Sovietii, Ameryka dociska Wowę! Co na to Ambasador, ano ni mniej ni więcej, że w sumie, to zbawienne dla soviet gospodarki. No cóż można i tak, tylko kto w to uwierzy?
Anatolij Antonow, rosyjski ambasador w USA powiedział, że decyzja Waszyngtonu doprowadzi do „wstrząsów w globalnej gospodarce”, ale „nie przyniesie oczekiwanych wyników”.
- Delikatna równowaga pomiędzy eksporterami i importerami uranu została zakłócona — ocenił Antonow. - Życie potwierdziło, że rosyjska gospodarka jest gotowa na wszelkie wyzwania i szybko odpowiada na pojawiające się trudności, a nawet czerpie korzyści z tej sytuacji. Tym razem będzie tak samo — dodał.
Doktor ekonomii na MON, no cóż to rozpaczliwa próba odwrócenia nieuchronnego. Najzabawniejsze, że porównują go z fizis do Suworowa i w tym upatrują szansy na ratunek z opresji.
Kremlin Kabaret w rozkwicie.
Hm, wygląda na to, że nowy MON wziął się ostro do roboty:-)))
https://www.msn.com/pl-pl/wiadomosci/polska/uzbrojeni-agenci-wywlekli-genera%C5%82a-putina-z-%C5%82%C3%B3%C5%BCka-jaki-by%C5%82-pow%C3%B3d-wideo/ar-BB1mnacq?ocid=winp1taskbar&cvid=910218b7d41b4dddadf83571c3a30da9&ei=44
https://www.msn.com/pl-pl/wiadomosci/polska/uzbrojeni-agenci-wywlekli-genera%C5%82a-putina-z-%C5%82%C3%B3%C5%BCka-jaki-by%C5%82-pow%C3%B3d-wideo/ar-BB1mnacq?ocid=winp1taskbar&cvid=910218b7d41b4dddadf83571c3a30da9&ei=44
Tragiczne skutki prowadzenia Wojny, nie bezpośrednie, ale jakże spektakularne i symboliczne w swej wymowie dla całej Sovietii.
Obwód Magadański - okrutna subpolarna kraina, większa od Polski ze śladową ilością stałych mieszkańców(poniżej 200 tys.). Miejsce zsyłki i kaźni naszych Rodaków, których zaprzęgano do ciężkiej niewolniczej pracy w licznych kopalniach złota, wolframu, kobaltu, uranu, a nawet cyny.
Kołyma – nieformalne określenie największej grupy obozów pracy przymusowej na północnym wschodzie ZSRR (Jakucka ASRR, obwód magadański). Nazwa pochodzi od położenia w dorzeczu Kołymy. Przez więźniów obszar ten był nazywany Przeklętą Wyspą. Teren podległy gułagom miał powierzchnię 2,6 mln km².
Obozy wchodziły w skład Siewwostłagu (Północno-Wschodnie Poprawcze Obozy Pracy, Северо-Восточный ИТЛ, działające na rzecz „Dalstroju”), utworzonych w 1932 w wyniku odkrycia na bezludnych, niezagospodarowanych obszarach bogatych zasobów naturalnych: węgla, platyny, złota (w żyłach i piaskach złotonośnych), uranu, rudy cyny i ołowiu, molibdenu, ropy naftowej. W 1931 Eduard Berzin na rozkaz Stalina zaczął organizować przedsiębiorstwo górnicze „Dalstroj” podległe NKWD. W lutym następnego roku przybyli pierwsi więźniowie. W pierwszych latach funkcjonowania obozów śmiertelność wynosiła nawet prawie 80%[potrzebny przypis].
Więźniowie obozów byli zatrudnieni głównie w górnictwie, eksploatacji lasów i przy budowie infrastruktury. Obozy były znane z wysokiej śmiertelności z powodu surowego klimatu oraz złych warunków bytowych – kierowani tam byli więźniowie „szczególnie niebezpieczni” dla władzy radzieckiej. Pracę przerywano dopiero przy –54 °C.
W drugiej połowie lat 40. zaczęto wydobywać tam rudę uranu.
„Pojemność” obozów kołymskich wynosiła w 1953 – 200 tysięcy więźniów (całego „Dalstroju” ok. 2–3 mln). W obozach więźniowie polityczni i kryminalni byli przetrzymywani razem. Więźniowie kryminalni nie pracowali, ich normę wydobycia musieli wykonać więźniowie polityczni. W tym samym roku rozpoczęła się stopniowa likwidacja obozu. Ostatecznie zamknięto go w 1957.
Encyklopedia PWN podaje że w okresie działania obozów na Kołymie w latach 1937–1953 zmarło tam 2 lub nawet 4 mln więźniów[1], co jednak stoi w sprzeczności z ujawnionymi dokumentami ZSRR, skąd wiadomo, że w całym Gułagu zmarło 1 606 748 zesłańców.
Jeden z łagrów, przygotowany pokazowo, wizytował w maju 1944 wiceprezydent USA Henry Wallace.
Więźniami Kołymy byli m.in. Jewgienija Ginzburg, która opisała pobyt w obozie w książce Stroma ściana, a także Warłam Szałamow, Anatol Krakowiecki i Ryszard Kaczorowski.
W Stolicy Obwodu, Magadnie zamieszkuje prawie połowa jego mieszkańców - ok. 92 tys.
Otwartym pozostaje, ilu obecnie niewolników zasila GUŁagi?
Magadan (ros. Магадан) – stolica obwodu magadańskiego w azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej, port nad Morzem Ochockim; 92 tys. mieszkańców (2020)
Klimat Magadanu jest subarktyczny. W styczniu temperatura spada do –40 °C, natomiast w lipcu notuje się temperatury od 12 do 16 °C.
Magadan położony jest nad Morzem Ochockim w Górach Kołymskich pokrytych tajgą oraz tundrą.
W roku 1928 na miejscu obecnego miasta została założona pierwsza osada o nazwie Nagajewo. Intensywna rozbudowa zaczęła się w 1933 roku w wyniku decyzji wysokiego funkcjonariusza OGPU Eduarda Berzina, założyciela Dalstroju – organizacji będącej w strukturach NKWD, która powstała by zająć się eksploatacją zasobów mineralnych Kołymy – początkowo głównie złota (1940 – 80 ton), a w czasie wojny również cyny i innych cennych przemysłowo metali: wolframu, kobaltu, uranu[3] – używając więźniów jako siły roboczej. Ekstensywna polityka wydobywcza stała się główną siłą napędową rozwoju miasta (od 1939 roku noszącego nazwę Magadan), czyniąc z niego centrum tranzytowe zarówno więźniów, jak i towarów.
Na przełomie 1940 i 1941 roku transporty przywiozły do Magadanu około 12 000 Polaków, w większości jeńców wojennych i ich rodzin. Z nich zaledwie 583 osoby zostały uwolnione w 1942 w ramach akcji rekrutacyjnej II Korpusu generała Andersa.
Na wzgórzu Krutaja nad Magadanem 12 lipca 1996 roku wzniesiony został pomnik Maska Boleści poświęcony pamięci ofiar obozów pracy przymusowej na Kołymie.
Obwód magadański (ros. Магаданская область) – jednostka administracyjna Federacji Rosyjskiej. Znajduje się na Dalekim Wschodzie Rosji. Wchodzi w skład Dalekowschodniego Okręgu Federalnego.
Obwód położony jest w północno-wschodniej części Rosji. Od południa graniczy z Krajem Chabarowskim, od zachodu z Jakucją, od północy z Czukotką, częściowo od wschodu z Krajem Kamczackim a pozostałą część od wschodu oblewają wody Morza Ochockiego.
W roku 2000 szacowano ludność obwodu na ok. 233 tys. mieszkańców. Gęstość zaludnienia tym samym wynosiła 0,5 osoby na km². Spis powszechny z 2002 roku wykazał, że żyło w obwodzie magadańskim 182 726 ludzi. Gęstość zaludnienia obwodu (powierzchnia obwodu wynosi 461 400 km²) tym samym wynosiła 0,4 osoby na km². Oznacza to, że w ciągu dwóch zaledwie lat populacja na tym obszarze zmniejszyła się o ok. 52 tys. ludzi. Według szacunków w roku 2010 w obwodzie zamieszkiwało 157 000 (0,35 osoby na km²).
Co po upadku Sovietii? Zapewne ta bogata w minerały i bezludna zmarzlina zainteresuje wielu, ale ja stawiam na Cesarstwo Nipponu.
.svg.png)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz