Rzecz o psychopacie imieniem Wowa, coś w tym jest, a jego wcześniejsze zachowania, ot choćby drobiazg, czyli notoryczne upokarzanki partnerów, poprzez spóźnienia na spotkania. Obecnie już na to sobie pozwolić nie może, a podczas dzisiejszej wizyty u Grubaska Kima, zapewne z pewnością, będzie wzorem punktualności:-)
Niemcy, to ukryty poplecznik Putina, oficjalnie nie wypada, ale na koncercie smrodkiem zawiało
Obwód Swierdłowski - drugi pod względem wartości produkcji przemysłowej, europejsko - azjatyczki obwód Sovietii. W Jekaterynburgu, Lenin zakatował Rodzinę Cara, pod koniec lat 70 XX wieku, Jekaterynburgiem (Swierdłowskiem)zarządzał Borys Jelcyn.
Co po upadku, trudno wskazywać, ale kąsek smakowity, kto zagospodaruje, pożywiom, uwidim.
Obwód swierdłowski (ros. Свердловская область) – jednostka administracyjna Federacji Rosyjskiej. Jego nazwa pochodzi od byłej nazwy stolicy obwodu, Jekaterynburga (do 1991 – Swierdłowsk).
Obwód swierdłowski leży na dwóch kontynentach: w Europie i w Azji. Region zajmuje południową część pasma Uralu, a także przyległe do gór zachodnie fragmenty Niziny Zachodniosyberyjskiej. Region zajmuje powierzchnię 194 226 km²[1] (tj. ok. 1,2% terytorium całej Federacji Rosyjskiej).
Obwód swierdłowski zajmuje 2. miejsce w Rosji pod względem wartości produkcji przemysłowej. W strukturze lokalnego przemysłu dominuje hutnictwo, zarówno żelaza, jak i metali nieżelaznych (odpowiednio – 31% i 19% całej wartości produkcji przemysłowej). Istnieje też wysoko rozwinięty przemysł maszynowy, produkujący m.in. ciężki sprzęt wykorzystywany w innych gałęziach gospodarki, maszyny i urządzenia AGD oraz sprzęt wojskowy.
Pozostałe gałęzie przemysłu (jak spożywczy, chemiczny, drzewny i in.) nie mają dużego udziału w strukturze gospodarczej regionu i produkują głównie na potrzeby lokalnego rynku.
W regionie odbywa się też wzbogacanie uranu.
Na terenie regionu znajdują się liczne złoża surowców, w tym metali, m.in. złota, platyny, żelaza, chromu, niklu, manganu i miedzi. Ponadto bogactwami obwodu są m.in. azbest i boksyty.
.svg.png)
PS. Nazwa obwodu
Nazwa obwodu wywodzi się od ówczesnej nazwy stolicy regionu Jekaterynburga – Swierdłowsk, nazwanego na cześć działacza partyjnego i politycznego – Jakowa Swierdłowa.
Z rejonu wywodzili się m.in.:
Borys Jelcyn
Pawlik Morozow
W latach 1961–1990 Boris Jelcyn był członkiem KPZR, a od 1977 I sekretarzem Komitetu Obwodowego KPZR w Swierdłowsku (obecnie Jekaterynburg) – w pierwszym roku pełnienia przez niego tej funkcji zburzono były dom inżyniera Nikołaja Ipatiewa, miejsce kaźni cara Mikołaja II, jego rodziny i pracowników dworu.
Pawlik Morozow, właściwie Pawieł Trofimowicz Morozow (ros. Павел Трофимович (Павлик) Морозов; ur. 14 listopada 1918 we wsi Gierasimowka w guberni tobolskiej, zm. 3 września 1932 tamże) – chłopiec, który po swojej śmierci został przez stalinowską propagandę wykreowany na patrona ruchu pionierskiego i wzór do naśladowania dla dzieci w ZSRR
Według kolportowanej wersji oficjalnej był organizatorem pierwszego oddziału pionierskiego we wsi Gierasimowka w guberni tobolskiej za Uralem, który pomagał komunistom w organizowaniu kołchozu i skupie zboża. Przypadkowo dowiadując się o spisku kułaków, do którego należał także jego ojciec, zdemaskował plany spiskowców. Z tego powodu dziadek – kułak miał zabić Pawlika i jego młodszego brata. Wersja ta była wykorzystywana propagandowo w okresie tzw. walki z kułactwem i forsowania kolektywizacji na początku lat 30.
W 1979 w wojskowym instytucie badawczym zajmującym się bronią biologiczną w ówczesnym Sierdłowsku miało miejsce masowe zarażenie wąglikiem, w wyniku którego zmarło ok. 100 osób.
Katastrofa w Swierdłowsku (dzis. Jekaterynburg) – wypadek, do którego doszło 2 kwietnia 1979[1] w zakładzie opracowującym, produkującym i magazynującym broń biologiczną pod oficjalną nazwą Instytutu Problemów Techniki Wojskowej w Swierdłowsku.
Do katastrofy doszło w kompleksie dziewiętnastym na nocnej zmianie w wyniku przeoczenia notki o potrzebie założenia nowego filtru, w wyniku czego z fabryki wydostały się przetrwalniki laseczek wąglika (Bacillus anthracis) oznaczanego jako szczep 836 (z grupy Trans Eurasia). Zakażeniu ulegli głównie pracownicy nocnej zmiany innych zakładów, m.in. cała załoga położonego naprzeciwko zakładu ceramicznego.
U zainfekowanych wystąpiły objawy płucnej postaci wąglika, a większa część chorujących zmarła. Liczbę ofiar zwiększył nakaz władz terytorialnych dotyczący spryskania dróg, dachów itd. wodą, co zwiększyło „mobilność” patogenu (pacjenci zaczęli chorować na postać skórną) i wydłużyło czas trwania epidemii o miesiąc.
Wypadek został całkowicie zatajony przed opinią publiczną, a jak twierdzi Ken Alibek, KGB zlecono ochronę tajemnicy. Z tego też powodu trudna do ustalenia obecnie pozostaje dzienna data katastrofy, jak i liczba ofiar.
Jak podaje w swojej książce K. Alibek zachodni naukowcy datowali wypadek na 3 lub 4 kwietnia, zaś jego kolega naukowiec przebywający w czasie katastrofy w Swierdłowsku na piątek 30 marca. Sugeruje on, że to właśnie koniec tygodnia mógł być przyczyną roztargnienia i niedopilnowania notatek w dzienniku z zapiskami techników.
Władze Związku Radzieckiego utrzymywały, że zakaziło się 96 osób, z czego 66 zmarło. Twierdzili także, że do infekcji doszło w wyniku spożywania skażonej żywności (mięsa od chorujących na wąglik zwierząt) – jednak takie praktyki nie wywołują postaci płucnej. Naukowcy z Instytutu informowali o 105 osobach zmarłych na wąglik, czego nigdy nie potwierdzono.
Zachodnia prasa poinformowała o wypadku dopiero w listopadzie 1979, jednak największe zainteresowanie tragedią wynikło po opublikowaniu książki Biohazard.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz